Stanislav Vinaver (1891–1955) bio je srpski pesnik, esejista i prevodilac. Rođen je u Šapcu, u jevrejskoj porodici. Školovao se u Srbiji i Francuskoj. Učestvovao je kao dobrovoljac u balkanskim ratovima, u Prvom svetskom ratu bio je jedan od 1300 kaplara, prošao je Albansku golgotu i bio oficir srpske vojske. Drugi svetski rat proveo je kao ratni zarobljenik u nemačkom logoru. Bio je jedan od najznačajnijih predstavnika srpskog ekspresionizma. Pored Manifesta ekspresionističke škole najznačajniji mu je esej Jezik naš nasušni. Pantologija novije srpske pelengirike njegovo je najpoznatije delo.