Jovan Skerlić (1877–1914) je jedan od najpoznatijih srpskih kritičara i istoričara književnosti. Odlikovao se objektivnošću, preciznošću i pragmatičnošću u analizi književnih dela. Kako je bio socijalistički politički orijentisan, Skerlić je u književnim delima tražio optimizam i korisnost. Njegov povremeno preterani pozitivistički pristup uticao je na to da mnogi veliki pisci o kojima je negativno sudio, poput Vladislava Petkovića Disa ili Isidore Sekulić, tek posle smrti dobiju zasluženo mesto u srpskoj književnosti.
U njegovoj obimnoj zaostavštini nalaze se Pisci i knjige, Istorija nove srpske književnosti, Omladina i njena književnost, Jakov Ignjatović – književna studija itd.