Svetislav Vulović (1847–1898) bio je srpski pozorišni i književni kritičar, kao i istoričar književnosti. Smatra se da mu je najveći uzor u književnoj kritici Ludvig Berne, zbog kog se zalagao za tzv. prirodnu kritiku. Poznati su mu eseji o srpskim romantičarima i esej Umetnička pripovetka u najnovijoj srpskoj književnosti. Najviše je objavljivao za časopis Otadžbina. Bio je i rektor Velike škole i nastavnik u gimnaziji. Njegovi biografi smatraju da je u rukopisu ostala čitava istorija jugoslovenske književnosti, koju nije uspeo da dovrši.

Više o ovom autoru saznajte OVDE.