Romanom Milan Narandžić započinje epoha realizma u srpskoj književnosti. Nastao je spajanjem dva romaneskna modela – pikarskog (sirovi realizam, likovi probisveta) i romantičarskog (prikazivanje strasti i insistiranje na idealizmu). Sve to se oslikalo i u prikazu dva glavna lika i najbolja prijatelja, Milana i Branka, koji su sasvim različiti. Sve ličnosti u romanu su postavljene u glavne tokove društvenih kretanja.