Pesme Stevana Lukovića su prvi put izašle nakon njegove smrti, 1903. godine, a izdali su ih Jovan Skerlić i krug prijatelja. Kako Skerlić ističe, pesništvo Stevana Lukovića obeležava melanholičan, patriotski, setan ton. On je „pesnik čeznuća i snova”, u njegovim pesmama ima neke „neodređene tuge i nečega sanovnog”, a njegovi stihovi su muzikalni. Pojedine Lukovićeve pesme Skerlić je svrstao među najbolja ostvarenja moderne srpske poezije.
Komentari
Još nema komentara.