Svetozar Marković bio je jedna od najuticajnijih ličnosti 19. veka, a to potvrđuje i Jovan Skerlić u svojoj studiji Svetozar Marković: njegov život, rad i ideje. Kao veliki srpski političar, publicista i socijalista, izdavao je prvi socijalistički list u Srbiji – Radenik.
Rođen je 21. septembra 1846. godine u Zaječaru. Već kao dete Marković se isticao svojim umom i njegove intelektualne veštine dolaze do izražaja u školi. Međutim, u srednjoškolskim danima u gimnaziji u Kragujevcu počinje kod njega da se javlja osećanje bunta prema takvom tadašnjem školskom sistemu i celokupnom nastavničkom kadru, čak je po završetku četvrtog razreda spalio sve knjige. On teži što kvalitetnijem obrazovanju, pa se seli u Petrograd. Tu se više upoznaje sa socijalističkim idejama, a kasnije ih razvija u Švajcarskoj, dok proučava naučni socijalizam.
Inspirisan socijalističkim duhom, kasnije će raspravljati o političkim i društvenim dešavanjima u Srbiji, što se može videti i u delu Srbija na Istoku, u kome se dotiče perioda tokom i nakon oslobođenja od Turaka.
Želeo je da poboljša status seljaka, ali Skerlić ističe da se reformom ništa nije postiglo. Takođe se zalagao za prava žena, koje su u tom periodu bile znatno obespravljene pod uticajem patrijarhata. Među Svetozarevim Izabranim spisima upravo će se naći i ove teme, koje su uvek prisutne u društvu, jer se svuda govori o odnosu žena i muškaraca, pa i danas, u vremenu u kom žene sve više dobijaju na slobodi i sve su hrabrije, pa se čini da se ravnopravnost uspostavlja, bar donekle.
Njegov pogled na svet i naučni i publicistički rad bio je usmeren ka realnom i objektivnom, pa oštrim kritikama ne zaobilazi ni romantičarsko srpsko pesništvo, čiji su predstavnici bili Jovan Jovanović Zmaj, Đura Jakšić i Laza Kostić. Iz tog razloga objavljuje članak Pevanje i mišljenje i raspravu Realni pravac u nauci i životu, koji će se naći u okviru Izabranih spisa.
Godine 1874. Marković je napao vlast, zbog čega biva osuđen i smešten u zatvor u Požarevcu. Dobio je tuberkulozu, od koje se nije oporavio iako je pokušao u Beču da se leči, pa umire potpuno sam u Trstu u bolnici 10. marta 1875. Posmrtni ostaci su prebačeni u Jagodinu, gde je i sahranjen.
Ime Svetozara Markovića nosi Univerzitetska biblioteka u Beogradu, ispred koje se nalazi njegova bista.
Sva dela ovog autora pogledajte OVDE.