Ljubomir Kovačević (1848–1918) i Ljubomir Jovanović (1865–1928) bili su srpski istoričari i političari. Zajedno profesori Ljubomir Kovačević i Ljubomir Jovanović napisali su Istoriju srpskog naroda (u dve sveske) za period do 1020. godine.
Ljubomir Kovačević rođen je u mestu Petnica kod Valjeva. Jedan je od začetnika kritičke istoriografije u srpskoj nauci. Prvi je srpski numizmatičar. Sakupljao je stari novac i danas je njegova vredna zbirka novca sačuvana. Bio je aktivan i izuzetno vredan u svim poslovima kojima se bavio. Ljubomir Kovačević bio je predsednik Srpske književne zadruge. Bio je i jedan od članova koji su osnovali i kasnije stalni član prve Uprave Srpskog arheološkog društva 1883. godine. Da je njegovo istaknuto ime bilo cenjeno, može se potvrditi primerom da ga je za akademika imenovao kralj Milan Obrenović 1887. Predavao je istoriju na Velikoj školi. U Srpskoj kraljevskoj akademiji bio je sekretar odseka za društvene nauke, a zatim je postao glavni sekretar ove akademije. Učestvovao je u dva srpsko-turska rata (1876–1878).
Ljubomir Jovanović poreklom je iz Risna, ali je odrastao sa svojom porodicom u Kotoru. Bio je redovni profesor Univerziteta u Beogradu od osnivanja 1905. godine, akademik Srpske književne akademije, ministar prosvete, ministar unutrašnjih dela, član Državnog saveta. Za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1890, a za redovnog 1900. godine. U periodu 1901–1903. bio je upravnik Narodne biblioteke Srbije. Prilikom osnivanja Univerziteta u Beogradu 1905. godine bio je među prvih 8 redovnih profesora, koji su birali ceo ostali nastavni kadar. Ljubomir Jovanović kao lični predavač učio je kralja Aleksandra istoriju.
Zajedno se bore i zalažu za kritički pristup srpskoj i opštoj istoriji koja je tada bila pod romantičarskim uticajem.
Istorija srpskoga naroda prvi put izlazi 1892. godine, u njoj se mogu naći verno prikupljani i izučeni naučni podaci koji govore o istoriji našeg, ali i drugih naroda na Balkanskom poluostrvu. U knjizi se može sagledati sažeta i do detalja precizna istorija Slovena i njihovih suseda, kada se prvi put javlja ime Srbi i mnoge druge istorijske činjenice. Knjiga ne sadrži samo istorijske podatke, već se pojavljuju i jezičke razlike naroda na Balkanu i njihovo jezičko, ali i kulturno odvajanje. Autori Istorije srpskoga naroda se dotiču i pitanja susednih naroda – hrvatskog i bugarskog. U ovoj knjizi čitaćete o starim i zanimljivim nazivima pokućstva, životinja, ali i o starim nazivima gradova, država, reka i zaliva koje danas znamo pod drugim imenima. Mogu se naći i važna istorijska pitanja kao što su crkveni sukobi i raskol između Rima i Carigrada, ali i Ćirilova i Metodijeva misija. Pored verskih, političke promene su dominantne, ali knjigu krasi raznovrsnost činjenica i događaja. Naša istorijska pozadina, detaljno proučeni sami počeci srpskoga naroda, ali i svih onih koji su se nalazili na Balkanskom poluostrvu su ono što ovoj knjizi do današnjeg dana omogućava da sačuva status istorijskog udžbenika.
Podsećamo da se u okviru edicije Otrgnuto od zaborava nalaze i druge knjige koje govore o srpskoj istoriji, među kojima su: Istorija političkih stranaka i struja u Srbiji i Ustavni razvitak i ustavne borbe u Srbiji Jaše Prodanovića, Velika Srbija Vladimira Ćorovića, Zaječarska buna Dragutina Ilića, Srbi i Turci XIV i XV veka Stojana Novakovića, kao i mnoge druge.
Knjigu Istorija srpskoga naroda možete videti OVDE.