Ivan Goran Kovačić (1913-1943) rođen je 21. marta 1913. godine u selu Lukovdolu u Gorskom kotaru. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a kasnije se školovao u Karlovcu i Zagrebu. Svoje prve književne radove počeo je da objavljuje još kao gimnazijlac. Sa dvojicom svojih prijatelja objavljuje prvu zbirku pesama pod naslovom Lirika 1932. U to vreme I. G. Kovačić je već bio student Filozofskog fakulteta u Zagrebu, ali je kasnije studije napustio.
Kao student filozofije na Zagrebačkom univerzitetu, Goran je sarađivao u časopisima sa jasnom levičarskom orijentacijom. Njegovo opredeljenje bilo je jugoslovensko i pacifističko. Kako je opevao stradanja Srba, smatra se pesnikom srpske duhovne baštine, i pripada srpskoj književnosti.
On je od onih mlađih pesnika koji su u svemu sjedinili svoj pesnički i revolucionarni put. U najsudbonosnijim trenucima jugoslovenske istorije Goran je tu doslednost potvrdio sopstvenom krvlju.
Pored poezije, I. G. Kovačić se bavio i prozom, esejistikom i kritikom. Godine 1936. štampao je knjigu novela Dani gnjeva. I. G. Kovačić je živeo u vrlo teškim materijalnim prilikama, pa je zbog toga morao da radi u redakciji jednog zagrebačkog lista (Hrvatski dnevnik). Inače je prevodio sa nekoliko jezika i imao je zavidnu književnu i jezičku kulturu.
Ivan Goran Kovačić danas je zapostavljen i zaboravljen, a bio je veliki pesnik, esejista i kritičar. Šira čitalačka publika pre svega pamti njegovu poemu Jama, potresnu ilustraciju srpskog stradanja od ruke ustaša. Iako je želeo da sačuva od zaborava tragediju i spreči užase da se ponove, i njegova sudbina je bila potresna: Kovačić, inače Hrvat, ubijen je 1943. godine, kada je imao svega 30 godina, a ubili su ga četnici jer se u Drugom svetskom ratu borio na strani partizana.
Njegova najpoznatija poema Jama je inspirisana tragičnim događajem, masovnim ubijanjem Srba, koji su bačeni u kraške jame u okolini Livanjskog polja. Njegovo delo predstavlja protest protiv ustaških pokolja nad Srbima. Potresni i detaljni opisi sakaćenja, mučenja i ponižavanja koje su trpele žrtve od strane ustaša, nikoga ne ostavljaju ravnodušnim.
Evo šta je o Goranu zabeležio Moša Pijade, srpski političar, slikar, novinar i istaknuti komunista svog vremena:
„Goran Kovačić nije proživio nedaće pete ofanzive. Mladi hrvatski pjesnik, koji je u pjesmi Jama tako snažno oformio najžešći u ovom ratu ispjevani protest protiv ustaških pokolja nad Srbima, bio je ubijen od „srpskih osvetnika”, tih švapskih i ustaških saveznika. Prerezali su grlo, koje je tako iskreno i snažno grmjelo iz bratske hrvatske duše protiv ustaških zločina nad srpskom nejači. Nikada poštenije i čovječnije djelo pjesnika nije bilo grđe kažnjeno i nikad čelo ubice nije bilo ukaljano sramnijim zločinom. Čitajući Goranovu Jamu, pokoljenjima i pokoljenjima srpske omladine stezat će se srce nad zločinima, koji su izazvali takav krik pjesnika, ali isto tako i nad zločinom, koji je tome divnom galebu prerezao grlo”, rekao je Moša Pijade o ovom delu, pesniku i njegovoj tragičnoj smrti.
Dela ovog autora možete pronaći OVDE.